Pieter
van Nieuwenhuyze
Er was een tijd dat ik auditie deed voor de musical Lazarus van David Bowie. De spanning in de lucht was bijna tastbaar. De concurrentie? Getalenteerd. Iedereen had dezelfde tekst, hetzelfde lied. De vraag was niet kunnen ze het? Dat konden ze allemaal. De vraag was: wat doe ik ermee? Hoe maak ik het mijn eigen verhaal? Welke gekke, eigenzinnige keuze durf ik te maken waardoor ik geen kopie word, maar mezelf? En belangrijker: durf ik te laten zien wat mij uniek maakt – in al mijn kracht én kwetsbaarheid?
Ditzelfde principe geldt voor communicatie, of je nu een zaal toespreekt, een presentatie geeft, of een verhaal vertelt. Mensen worden geraakt door echte mensen. Niet door grafieken, cijfers of perfect gepolijste woorden. Ze willen je horen, zien, voelen. Wat drijft jou? Wat is jouw visie? Waar loop jij warm voor – en waar ben je bang voor?
Als jij je kwetsbaar opstelt, laat je niet alleen jezelf zien – je geeft je publiek de ruimte om zichzelf te zien. Ze herkennen hun eigen angsten, dromen en twijfels in jouw verhaal. Dat schept verbinding. En verbinding is de basis van impact. Maar hier zit ook de uitdaging: je moet durven. Durven om je maskers af te zetten, je rol even los te laten, en als mens te spreken.
Terug naar die auditieruimte. Mijn keuze? Ik besloot iets te doen wat niemand anders deed. Ik maakte een keuze die volledig bij mij paste, ook al was die best gek. Dat maakte het spannend. Maar het werkte, want het was echt. En ik kreeg de baan.
Dus, mijn uitnodiging aan jou: durf echt te zijn. Zet jezelf in de spotlight, niet alleen als leider, maar als mens. Laat meer van jezelf zien in al je communicatie. Want mensen worden niet geraakt door cijfers of rollen. Ze worden geraakt door jou.