Perspectief verandert alles

Deze verkorte versie van een Indiase fabel leert ons dat een enkel gegeven als een olifant wel zes verschillende versies kan hebben. Elke versie is gebaseerd op een andere ervaring en perspectief. Als er bij een redelijk simpel concept als een olifant al zes verschillende opvattingen kunnen zijn, dan kun je je wel voorstellen dat er bij complexere zaken nog veel meer verschillende perspectieven zijn. Laat staan als je een publiek hebt dat uit meer dan zes mensen bestaat!

Als jij je verhaal vertelt, kan dit ook vanuit verschillende perspectieven en met verschillend bewijs om je verhaal te dragen. In eerdere Speech Republic blogs schreven we al dat je verhaal een breder fundament krijgt, als je bewijs aanlevert dat zowel je hoofd prikkelt als je hart raakt. Het is belangrijk om hier een goede balans in te vinden. Hoe die balans eruit ziet, zal afhankelijk zijn van jouw publiek. In deze blog lees je hoe je bewijs aandraagt dat je publiek zal aanspreken, zodat jij iets bijzonders in hun hoofden en harten kan laten gebeuren. Bewijs maakt dat jouw publiek een aha-moment kan beleven of zaken anders zien dan daarvoor. Welke keuze maak je wanneer je je bewijs selecteert als er zoveel informatie beschikbaar is?

JP Rangaswami: informatie geven is als koken.

JP Rangaswami is een technologie-innovator en in zijn ‘Information is food’ TED talk biedt hij een helpende hand om ons perspectief van informatie te veranderen. Hij heeft het over de film Short Circuit, dat het verhaal van een robot vertelt die geëlektrocuteerd raakt en weer tot leven wordt gebracht. Het eerste wat de robot na het heropstarten zegt is: ‘Give me input, give me input!’  Terwijl JP Rangaswami hiernaar keek, besefte hij dat voor een robot informatie en voeding hetzelfde zijn. Vervolgens vroeg hij zichzelf af hoe het zou zijn als hij zichzelf zou aanschouwen als iemand waarbij energie en informatie de twee dingen zijn die hij als input krijgt. Energie en informatie zijn vergelijkbaar met elkaar. Hij beargumenteert dat net als met voeding, de mens begonnen is als jager en verzamelaar van informatie en is doorgegroeid naar boeren en verbouwers van informatie. Daarnaast kan je informatie net als voeding produceren, bereiden en consumeren. De vraag die dan ontstaat, is hoe we in onszelf een dieet kunnen opstellen waarmee we balans in de hoeveelheid verschillende informatie vinden. Net zoals we dit met onze voeding doen, zullen we ons hier met bewijs een weg in moeten vinden.

Wat wordt jouw informatie dieet?

De crux is om met jouw verhalen niet alles te delen wat je weet. Dat is wat we bij Speech Republic content dumping noemen. Om een goed gebalanceerd informatie dieet te formuleren voor je publiek die echt een gedachteverandering teweegbrengt, moet je jezelf eigenlijk twee vragen stellen:

Wat is hun perspectief nu? Denk terug aan de Olifant in het Indiase fabeltje: ziet je publiek alleen de staart? Of alleen de flank? Als je 1 feit zou mogen gebruiken om de status quo te laten zien, welk feit zou dat dan zijn?
Wat wil jij dat zij gaan (in)zien na jouw verhaal? Welke informatie hebben zij van jou nodig om de hele olifant te zien, in plaats van alleen een deel? Als je 1 feit zou mogen inzetten om hun perspectief te veranderen, en om te laten zien wat jij ziet, welk feit zou dat dan zijn?
Door het perspectief van je publiek in te zetten om in jouw verhaal scherpere keuzes te maken in het informatierecept dat je hen voorschotelt, word je niet alleen relevanter, maar bovendien interessanter voor je toehoorder. Die aha-momenten ontstaan niet bij toeval. Bedenk welke shift jij teweeg wil brengen, en maak op basis daarvan je keuze in jouw informatie recept.

P.S. Check de TED talk hier: